MUSYAWARAH TAUHID DEWAN WALI [ASMARANDANA]

ASMARANDANA

Ing karsa manira iki

Iman tohid lan makripat

Wruha ing kesempurnane

Lamon maksih makripat

Iya durung sampurna

Dadi batal kaweruh ipun

Pan maksih rasa-rinasa

Sinuhun bonang ngukuhi

Sampurnane wong makripat

Suwung ilang paningale

Tanana kang katingalan

Ya jenenge tingal

Mung mantep pangeran kanga gung

Kang nembah kang sinembah

Pan karsa manira iki

Sampurnane ing pangeran

Kaliputan ing selawase

Tanana ing salat ira

Pan ora darbe seja

Wuta tuli wisu suwung

Solah tingakah saking allah

Sinuhun majagung nenggih

Amedar ing pangawikan

Ing karsa manira dene

Iman tokid lan makripat

Tan kocap ing akherat

Mung pada semung wujud

Ing ngakerat ora nana

Nyata ing kawula gusti

Ingkang muji kang anembah

Mangkono iku lakune

Ing ngakerat oranana

Yen tanana imannya

Tan weruh jatining ngelmu

Nora cukul dadi jalma

Jeng suhunan ing gunung jati

Amedar ing pangawikan

Jenenge makripat mangko

Awase maring pangeran

Tanana ingkang liyan

Tanana roro tetelu

Allah amung kang tunggal

Jeng suhunan kalijaga angling

Amedar ing pangawikan

Den waspada ing mangkene

Sampun ngangge kumalamar

Den awas ing pangeran

Kadya paran awas ipun

Pangeran pan ora rupa

Nora warna nora warni

Tanana ing wujud ira

Tanpa mangsa tanpa enggon

Sejatine nora nana

Lamon tan ora nanaha

Dadi jagat ipun suwung

Nora nana wujud ira

Syeikh bentong samya melingi

Amedar ing pangawikan

Kang aran allah jatine

Tanana liyan kawula

Kang dadi kenyatahan

Nyawa ing kawula nipun

Kang minangka katunggalan

Nyata ingsun kang sejati

Jejuluk prabu satmata

Tanana liyan jatine

Kang bangsa nama allah

Maolana magribi mojar

Iku jisim wasta nipun

Syeikh lemah abang ngandika

Kaula amedar elmi

Angraosi katunggalan

Dudu jisim sadangune

Mapan jisim nora nana

Dene kang kawicara

Mapan sajatine ilmu

Sami amiyak warana

Sadat sapisan kang pasti

Iku pada kaweruhana

Papan kelawan tulise

Senyatane papan nira

Sing tulise kaya sira

Iku sejatine makhluk

Sira pada kaweruhana

Adoh tanpa wangenan kaki

Parek tanpa gepokan

Den ulati parek bae

Kalingan raga nira

Jatine lir sesotya

Lir surya kembar dinulu

Yaiku jatining sadat

Sejatine manusa iki

Iku sejatineng sadat

Manusa ngendi enggone

Tanpa warna tanpa rupa

Mapan sejatine sahadat

Jatine manusa suwung

Suwunge wis ana ning sira

Anane tan den kaweruhi

Ngulati kang ora nana

Akeh kang ngulati enggon

Aja sira luruh panggonan

Kesasar yen luruh genah

Ngowahi dat hyang agung

Dudu iku kang panggonan

Lebure bumi lan langit

Iku pada pikirana dening sira

lan bumi ngendi tumancebe

tumancebe ning sifat kudrat ira

tumanceb ing wujud tunggal

salah siji pan rosul

pan dadi lebar kiyamat

[Dinukil dari Serat Amongrogo, Indramayu]